Woensdag

Om 9:00 melden we ons voor het ontbijt.

Ook vanochtend is het helaas niet helemaal halleluja voor Magda. Terwijl ik mij vol overgave wijd aan mijn, ja hoe zou een culinair recensent het omschrijven; black pudding, op een bedje van bonen en onder een dekentje van bacon, gelardeerd met champignons, tomaat en een worstje, zie ik Magda worstelen met haar muesli. Wil je anders mijn gebakken tomaatje, stel ik altruïstisch voor. Die kan ik nog wel missen.

Praat alsjeblieft geen eten tegen me verzucht ze met een benauwd gezicht.

Als na een half uur de paar muesli kruimels, en mijn 'full English' (makkie), er nog inzitten, vinden we het veilig genoeg koers te zetten naar York. Daar is een kerstmarkt, maar ook de schitterende kathedraal York Minster. Voor elk wat wils dus.

Bij tijd en wijle is het best mistig, maar dat heeft ook wel zijn charme. In York aangekomen parkeren we in de parkeergarage bij het centrum en gooien via de RingGo app wat virtuele muntjes in de parkeermeter. De komende 5 uur zitten we goed.

York is zonder meer een mooie plaats met haar Shambles, de middeleeuwse straatjes, en dat in kerstsfeer..

Volgens Magda, die hier overigens haar bezem voor de deur kan parkeren, is dit de Wegisweg (Diagon Alley).

Al wandelend door de stad, genietend van de kerstsfeer (al is Sinterklaas nog in het land, maar daar trekken ze zich hier erg weinig van aan) komen we bij de York Minster.

We vragen ons af waarom iedereen naar boven kijkt, maar al snel blijkt dat het nieuwe beeld van Queen Elizabeth II, dat drie weken geleden is geplaatst, de aanleiding is. In de kathedraal staat een replica van dit beeld.

We trakteren onszelf op een bakje warme thee onder een broedlamp aan een overdekte picknicktafel. Ondertussen genieten we van de man met de bolhoed die met zijn mooie basstem een stuk historie van York vertelt alsof zijn leven ervan afhangt. Knap als mensen zo kunnen spreken!

Enigszins opgewarmd betreden we de kathedraal en kopen daar ieder een jaarkaart. Een stoere omschrijving van een toegangskaartje dat heel toevallig een jaar geldig is. Dus als iemand tussen nu en november 2023 naar York gaat; give us a shout.

Bij binnenkomst in de kathedraal vallen we met de spreekwoordelijke nose in the butter! Het koor is aan het repeteren voor de kerstviering. Zo'n honderd koorleden en het grote orgel... veeg me op... Je moet ervan houden realiseer ik me, maar mijn 'spoken muziek' zoals het mij lieflijk spottend wordt geduid door vrouw en kinderen, ontroert me enorm. Ik kan (en wil) het ook niet verklaren.

Een stukje, niet eens het mooiste stukje, maar het geeft de sfeer wel weer, gefilmd.

We branden een kaarsje voor lieve Lucie die vandaag 69 zou zijn geworden. Het leven is lang niet niet altijd eerlijk.

Als we vol bewondering naar het glas in lood werk staan te kijken vraagt een medewerker heel bescheiden of we het op prijs zouden stellen als hij er iets over vertelt. Nou zeker! Hier alleen al zouden we alinea's aan kunnen wijden, maar kunnen ons ook voorstellen dat niet iedereen daar op zit te wachten. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het intensieve onderhoud van de kathedraal...

Na het indrukwekkende bezoek aan de York Minster lopen we nog een rondje door de inmiddels verlichte stad en besteden we aandacht aan de inwendige mens. Magda gaat voor Aziatisch en ik toch maar, heel laf, voor een burgertje.

Daarna doen we nog een rondje York by night. Okay, het is pas 17:00 maar al wel hartstikke donker.

Ook aan al dit moois komt een eind, we gaan weer richting Whitby, met een tussenstop bij de supermarkt. Een collega van Magda had graag wat glutenvrije producten die Tesco's verkoopt en we zijn toch met de auto. Ook nog een leuke hoody van het Engelse team voor opa gescoord.

Eenmaal 'thuis' proosten we op weer een super dag en de gescoorde buit.

En laten we, doe eens gek, een bedscène met jullie delen.

Zo sluiten we de dag meestal af. Magda zet een selectie van haar foto's klaar en ik rammel een beetje op het toetsenbord. Zo nemen we samen de dag nog eens door. Resultaat; deze site.

< < <

^^^

> > >